මෙ නෙතු රවටා මගෙ හිත අමතා
හිරු හිනැහෙන උදයේදී ආදරයද මට කීවේ
.................
උදේ හවා කල ගෙවෙන තුරාවට පටු මාවත් අතරේ
තුරුලිය සෙවනෙ සිහිලස ලබමින් ගතකල සොදුරු පැයේ
මල් හිනැහුන උයනේදී ආදරයද මට කීවෙ
.....................
දිගු නෙත් හසරැල්ලේ හිත රිදවුන දවසේ
උනුහුම් සුසුමින් නෙත් බොදවෙද්දී
සැඩහිරු නැගි මද්දහනෙ ආදරයද මට කීවේ
.....................
දෙදෙනා ආ මග අදමා තනිවම ඔබ නැ මගෙ සෙවනේ
වයිර කරන්නෑ මං කවදාවත් සැනසෙනු ඔහු සෙවනේ
ප්රේමය රුදු සිහිනයකි ආදරයයි මට කීවේ
....................
දිගු නෙත් හසරැල්ලේ අප වෙන්වුන දවසේ
මා නෙතු හඩවා ඔහු හද සනසා
හිරු වැලපෙන හැන්දෑවේ ආදරයද ඔබ කීවෙ........./////////////
උනුහුම් සුසුමින් නෙත් බොදවෙද්දී
සැඩහිරු නැගි මද්දහනෙ ආදරයද මට කීවේ
.....................
දෙදෙනා ආ මග අදමා තනිවම ඔබ නැ මගෙ සෙවනේ
වයිර කරන්නෑ මං කවදාවත් සැනසෙනු ඔහු සෙවනේ
ප්රේමය රුදු සිහිනයකි ආදරයයි මට කීවේ
....................
දිගු නෙත් හසරැල්ලේ අප වෙන්වුන දවසේ
මා නෙතු හඩවා ඔහු හද සනසා
හිරු වැලපෙන හැන්දෑවේ ආදරයද ඔබ කීවෙ........./////////////
No comments:
Post a Comment