Blogger Widgets

Friday, September 21, 2012

මහ වැස්සක් බිමට ගලා
නිදහස් වූ අහසක් සේ
ඔබ නිසොල්මනේ එපා හිදින්න
ඔබේ නිහඬබව මට බෑ දරාන ඉන්න
අනේ තව ටිකකින් හිනාවෙලා කථා කරන්න
ඔබේ නිහඬ බව මට බෑ දරාන ඉන්න

විරසක සුසුම්
මහගෙයි පුරා ඇසෙන්නේ
කවුළු දොරින් ගෙට එන

නිදි නැති අටවක සඳ
තනි යහනේ සරදම් රටා වියන්නේ

විස කටු ඇනී
ආතුර වූ සිතට ඔබේ-ඔබ මට කියා දුන්න
සෙත් කවියක් කියන්න-නිවැරදි මිනිසුන්
කොයි දෙසද ඉපදුණේ.............////////////////

No comments:

Post a Comment